چکیده
مهمترین اصل در پیاده سازی طرح تلویزیون دیجیتال آن است که بدانی قرار است چه نوع سرویسی را به مردم ارائه دهی.اگر فقط صدا و تصویر را ارائه دهی شاید طراحی شبکه تلویزیونی و رادیویی چندان پیچیده نباشد ولی مشکل از انجا اغاز می شود که بحث ارائه امکانات جانبی پیش بیاید.در این روش مرکز فرستنده می تواند همراه با ارسال صدا وتصویرتمامی موُلفه های دیجیتالی را نیز ارسال نمایید. تولید دیجیتالی برنامههای تلویزیونی جدید از آنجا آغاز میشود كه، بوسیله یك دوربین فیلمبرداری دیجیتالی، صحنهها فیلمبرداری میشوند، كه به معنای آن است كه صدا و تصویر هركدام بصورت دیجیتال (رقمی- صفر و یك) ضبط میشوند و بههمین ترتیب در ادامه خود، از مركز فرستنده تلویزیونی، صدا و تصویر بصورت دیجیتالی پخش میشوند. از اینجا به بعد فقط تلویزیونهایی قادرند این برنامهها را دریافت كنند كه به گیرندههای دیجیتالی مجهز باشند، تا بتوانند صدا و تصویر را همانطور كه قبلاً بصورت دیجیتال كدگذاری شدهاند (Coding)، بصورت اولیهشان برگردانند (Decoding)، این عمل بوسیله دستگاهی بنام ‹‹ دیكدر Decoder ›› انجام میشود.
تلویزیون کابلی – تلویزیون دیجیتال DVB – – ارسال دیتا
مقدمه
مهمترین اصل در پیاده سازی طرح تلویزیون دیجیتال ان است که بدانی قرار است چه نوع سرویسی را به مردم ارائه دهی.اگر فقط صدا و تصویر را ارائه دهی شاید طراحی شبکه تلویزیونی و رادیویی چندان پیچیده نباشد ولی مشکل از انجا اغاز می شود که بحث ارائه امکانات جانبی پیش بیاید. با راهاندازی شبكه های پخش دیجیتالی برنامههای تلویزیونی، نسل جدیدی از تلویزیونهای آنتن سرخود پا به عرصه وجود گذاشتهاند. این تلویزیونها قادرند كه در همه جای خانه، حتی در باغ و فضای باز فقط با یك آنتن معمولی، بدون در نظرگرفتن جهت خاصی برای آنتن، برنامههای مختلف تلویزیونی را دریافت كنند. قدم نهادن به دنیای تلویزیونهای دیجیتالی، قابل مقایسه است با گذار از دوران صفحات گرامافونی به دوران دیسك های موزیك سی.دی. بیش از دهها سال است كه برنامههای تلویزیونی فقط از طریق آنتنهای فرستنده و یا كابلهای تلویزیونی، پخش میشده كه نوع امواج ارسالی، تا كنون آنالوگ بوده است. مانند سیستمهای پال در اروپا، سكام در ایران و NTSC در امریكا و كانادا، كه برای همگی تلویزیونهای خانگی قابل دریافت و پخش بوده است.
چون تلویزیونهای كنونی فقط قابلیت گرفتن و پخش برنامه های آنالوگ را دارند، باید دستگاه كوچك جدیدی بنام STB1 به آنها وصل شود تا امكان گیرندگی برنامههای دیجیتالی DVB-T 2 را نیز دارا شوند. این تلویزیونها و این سیستم دریافت برنامهها، بظاهر مانند تلویزیونهای قبلی و قدیمی 50 سال پیش میباشند كه آنتنی بر پشت بام داشتند. ولی در اصل با آنها تفاوت اساسی دارند، از جمله:
– صدای ایدهآل مانند CD همراه با امكان پخش استریو با 5 كانال شبیه Dolby AC3
-امكان استفاده از بخشهای خدماتی و كاربردی مختلف مانند اینترنت و پست الكترونیكی Email
-امكان پخش برنامههای خدماتی همراه و همزمان با یك برنامه تلویزیونی مانند EPG 5
– پخش برنامهها با قدرت كمتر در مقایسه با سیستم پخش آنالوگ، در نتیجه مصرف برق كمتر برای مراكز فرستنده
-و بسیاری امكانات دیگر. روشهای پخش ودریافت دیجیتالی برنامههای تلویزیونی:
پخش ودریافت دیجیتالی برنامههای تلویزیونی به سه طریق ممكن می باشد:
از طریق كابل DVB-C Cable بدین صورت كه از مراكز فرستنده تلویزیونی به تك،تك خانهها كابلكشی میشود و برنامهها بصورت سیگنالهای دیجیتالی-الكتریكی از طریق كابلهای مخصوص انتقال تصویر Coaxial Cable مستقیم به خانهها منتقل میشود.وتوسط گیرنده های دیجیتالی دریافت وبعد از پردازش و جداسازی در اختیار مشترک قرار میگیرد.
دانلود کامل مقاله از لینک زیر :