چکیده
مهمترین اصل در پیاده سازی طرح تلویزیون دیجیتال آن است که بدانی قرار است چه نوع سرویسی را به مردم ارائه دهی.اگر فقط صدا و تصویر را ارائه دهی شاید طراحی شبکه تلویزیونی و رادیویی چندان پیچیده نباشد ولی مشکل از انجا اغاز می شود که بحث ارائه امکانات جانبی پیش بیاید.در این روش مرکز فرستنده می تواند همراه با ارسال صدا وتصویرتمامی موُلفه های دیجیتالی را نیز ارسال نمایید. تولید دیجیتالی برنامههای تلویزیونی جدید از آنجا آغاز میشود که، بوسیله یک دوربین فیلمبرداری دیجیتالی، صحنهها فیلمبرداری میشوند، که به معنای آن است که صدا و تصویر هرکدام بصورت دیجیتال (رقمی- صفر و یک) ضبط میشوند و بههمین ترتیب در ادامه خود، از مرکز فرستنده تلویزیونی، صدا و تصویر بصورت دیجیتالی پخش میشوند. از اینجا به بعد فقط تلویزیونهایی قادرند این برنامهها را دریافت کنند که به گیرندههای دیجیتالی مجهز باشند، تا بتوانند صدا و تصویر را همانطور که قبلاً بصورت دیجیتال کدگذاری شدهاند (Coding)، بصورت اولیهشان برگردانند (Decoding)، این عمل بوسیله دستگاهی بنام ‹‹ دیکدر Decoder ›› انجام میشود.
تلویزیون کابلی – تلویزیون دیجیتال DVB – – ارسال دیتا
مقدمه
مهمترین اصل در پیاده سازی طرح تلویزیون دیجیتال ان است که بدانی قرار است چه نوع سرویسی را به مردم ارائه دهی.اگر فقط صدا و تصویر را ارائه دهی شاید طراحی شبکه تلویزیونی و رادیویی چندان پیچیده نباشد ولی مشکل از انجا اغاز می شود که بحث ارائه امکانات جانبی پیش بیاید. با راهاندازی شبکه های پخش دیجیتالی برنامههای تلویزیونی، نسل جدیدی از تلویزیونهای آنتن سرخود پا به عرصه وجود گذاشتهاند. این تلویزیونها قادرند که در همه جای خانه، حتی در باغ و فضای باز فقط با یک آنتن معمولی، بدون در نظرگرفتن جهت خاصی برای آنتن، برنامههای مختلف تلویزیونی را دریافت کنند. قدم نهادن به دنیای تلویزیونهای دیجیتالی، قابل مقایسه است با گذار از دوران صفحات گرامافونی به دوران دیسک های موزیک سی.دی. بیش از دهها سال است که برنامههای تلویزیونی فقط از طریق آنتنهای فرستنده و یا کابلهای تلویزیونی، پخش میشده که نوع امواج ارسالی، تا کنون آنالوگ بوده است. مانند سیستمهای پال در اروپا، سکام در ایران و NTSC در امریکا و کانادا، که برای همگی تلویزیونهای خانگی قابل دریافت و پخش بوده است.
چون تلویزیونهای کنونی فقط قابلیت گرفتن و پخش برنامه های آنالوگ را دارند، باید دستگاه کوچک جدیدی بنام STB1 به آنها وصل شود تا امکان گیرندگی برنامههای دیجیتالی DVB-T 2 را نیز دارا شوند. این تلویزیونها و این سیستم دریافت برنامهها، بظاهر مانند تلویزیونهای قبلی و قدیمی ۵۰ سال پیش میباشند که آنتنی بر پشت بام داشتند. ولی در اصل با آنها تفاوت اساسی دارند، از جمله:
– صدای ایدهآل مانند CD همراه با امکان پخش استریو با ۵ کانال شبیه Dolby AC3
-امکان استفاده از بخشهای خدماتی و کاربردی مختلف مانند اینترنت و پست الکترونیکی Email
-امکان پخش برنامههای خدماتی همراه و همزمان با یک برنامه تلویزیونی مانند EPG 5
– پخش برنامهها با قدرت کمتر در مقایسه با سیستم پخش آنالوگ، در نتیجه مصرف برق کمتر برای مراکز فرستنده
-و بسیاری امکانات دیگر. روشهای پخش ودریافت دیجیتالی برنامههای تلویزیونی:
پخش ودریافت دیجیتالی برنامههای تلویزیونی به سه طریق ممکن می باشد:
از طریق کابل DVB-C Cable بدین صورت که از مراکز فرستنده تلویزیونی به تک،تک خانهها کابلکشی میشود و برنامهها بصورت سیگنالهای دیجیتالی-الکتریکی از طریق کابلهای مخصوص انتقال تصویر Coaxial Cable مستقیم به خانهها منتقل میشود.وتوسط گیرنده های دیجیتالی دریافت وبعد از پردازش و جداسازی در اختیار مشترک قرار میگیرد.
دانلود کامل مقاله از لینک زیر :